کودکانی که نباید تنها بمانند
در این مقاله ما قصد داریم در نوشته ای کامل پیرامون موضوع کودکانی که نباید تنها بمانند صحبت کنیم ، امیدواریم تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
از بزرگترین دل نگرانی های اکثر والدینی که فرزند کوچک و نوجوان دارند این است که بچه ها در خانه تنها بمانند این مورد یکی از دلواپسی های والدین شاغل و حتی غیر شاغل است که قصد دارند فرزندان خود را در خانه تنها بگذارند.
در این بین والدینی وجود دارند که با ماندن فرزند نوجوان خود در خانه بسیار با احتیاط برخورد می کنند و دچار اضطراب می شوند ، و هستند والدینی که نسبت به حضور بچه کوچک خود در خانه کاملا بی تفاوت برخورد می کنند.
ممکن است سوال هایی مانند این که تنها گذاشتن کودکان در خانه آیا کار درستی است ؟ یا برای تنها گذاشتن فرزندان در خانه چه آموزش هایی به آن ها بدهیم ؟ در ذهن والدین خطور کند برای پاسخگویی به این دست از سوالات با همراه باشید.
برای دانستن پاسخ سوال کودکانی که نباید تنها بمانند بایستی به موارد زیر اشراف داشته باشیم.
موارد مهم در مورد کودکانی که نباید تنها بمانند عبارتند از
برای ماندن کودکتان در خانه برنامه داشته باشید
شایسته است برای ماندن کودکتان در خانه برای مدت معینی ، برنامه داشته باشید برای اطمینان حاصل کردن می توانید فرزند خود را چند ساعتی پیش اقوام خود قرار دهید تا خاطرجمع تر شوید.
اما امکان دارد شرایط خاصی پیش بیاید که لازم باشد کودکان را در خانه خود تنها بگذاریم در همچین شرایط خاصی چه کار باید کرد ؟
تنها گذاشتن کودک در خانه اصولا توصیه نمی شود پیشنهاد ما این است از این گزینه به به عنوان گزینه ای نهایی استفاده کنید.
در صورت ماندن فرزندتان در خانه برنامه داشته باشید می توانید به کلاس هایی که علاقه دارند بفرستید یا به کتابخانه ای متناسب با سن خودش برود ، یا به منزل اقوام برود.
سن و سال مناسب برای تنها گذاشتن کودک
برای این که بدانیم کودکانی که نباید تنها بمانند در چه سنی تنها گذاشنتنشان صحیح تر است ، باید آگاه باشیم طبق برسی ها ، برای دانستن این مورد طرح خاصی در دست نیست.
ولی توصیه اکثر افراد صاحب نظر در این مورد این است که با توجه به خصوصیات شخصیتی و سلامت روانی فرزندان، توجه به بلوغ روانی ، و آگاهی در مورد این که کودک توانایی مدیریت تنهایی خود را دارد یا خیر ، و موضوع خود مراقبتی ، برای تصمیم گیری در این موضوع اهمیت دارند که والدین باید این موارد را در نظر بگیرند.
در صورتی که فرزندتان را در مورد تاریکی ، تنها حبس شدن در منزل ، امنیت خود ، و همچنین در مورد شناسایی خطر آموزش نداده اید ، و کودکانی که ناتوانی جسمی خاصی دارند یا به مسائل امنیت خود آگاه نیستند در هر سنی که باشند ، حتی در سنین بین 8 تا 10 سال یا بالاتر از این سنین هم باشند توصیه به تنها گذاشتن در خانه نمی شوند.
زمان مناسب تنها ماندن کودک
بنابر اعلام کارشناسان این زمان با توجه به توصیه هایی که در بالا ذکر نمودیم مناسب است از یک ساعت تا سه ساعت باشد و همچنین کوتاه مدت باشد و بیشتر از این زمان به مصلحت نیست.
حتی شرایطی مانند بیمار بودن کودک ، خواب بودن کودک اصلا برای تنها گذاشتن کودک دلایل مناسبی نیستند چون امکان دارد شرایط غیر پیش بینی شده ای مانند بیدار شدن کودک یا بد شدن حال کودک به وجود آید.
همچنین تنها گذاشتن خواهر و برادر در خانه ، تنها ماندن در هنگام شب و ناامن بودن خانه از نظر دزدی و نیز شرایطی مانند عدم ارتباط با والدین نیز مناسب تنها ماندن کودکان نمی باشد.
فرزندان کودکی که بیش فعال هستند یا از تنهایی وحشت دارند و یا فرزندان پر خطری که امکان ایجاد حادثه در فضای خانه را دارا هستند و کودکانی که از تنهایی وحشت دارند نباید تنها قرار بگیرند.
اضطراب جدایی
والدینی هستند که به دلیل این که کودکشان شخصیت وابسته ای دارد سعی می کنند تا او را گاهی تنها بگذراند تا ترس او از تنها ماندن ریخته شود استدلال آن ها این است که چند بار کودک تنها بماند می تواند روی پای خود بایستد.
اما در مواردی که کودک دچار اضطراب جدایی می باشد این تنها گذاشتن اصلا به صلاح او نیست و خطر آفرین هم می باشد و باید برای برطرف کردن این مشکل اضطراب جدایی در چنین مواردی به روانشناس بالینی مراجعه کنیم.
توجه به مشکلات مقطعی و دائمی کودک
کودکانی که مشکل دیابت ( قند خون ) دارند یا مشکل تشنج دارند ، دچار مشکل دایمی هستند این افراد نباید تنها بمانند.
کودکانی که دچار سرماخوردگی یا تب و از این موارد هستند نیز ، دچار مشکل مقطعی می باشند در این حالت ها هم این افراد نباید تنها گذاشته شوند چون امکان بدتر شدن حالشان وجود دارد.
سن مناسب تنها گذاشتن کودکان به صورت کلی 7 الی 8 سالگی است اما بعضی از کودکان را قبل از 10 الی 12 سالگی اصلا نباید تنها بگذاریم.
امنیت کودک
این که بعضی والدین تصور کنند درب خانه را قفل کنند و بروند کودک در امان است خیالی اشتباه است چون در صورت شرایطی مانند آتش سوزی و ترس ، کودک ممکن است دچار حادثه بدتری شود و جبران ناپذیر باشد.
در این شرایط کودک از هیچ شخصی نه توان یاری گرفتن خواهد داشت و نه راه فراری به بیرون از خانه دارد.
سعی کنید مواد قابل اشتعال و خطرناک را به دور از دسترس کودک قرار دهید ، همچنین داروها را جای مطمئنی قرار بدهید.
صدمه های روانی کودک در صورت تنها ماندن
کودکی که به خانه می آید و با تنهایی خانه مواجه می شود ممکن است حس کند به او بی توجهی می شود یا دچار تجربه های تلخ تنهایی شود.
چه موقع می توانیم اطمینان حاصل کنیم کودک را درخانه تنها بگذرایم
1- زمانی که حس مسئولیت پذیری خاصی را در کودک احساس کردیم که می تواند تنها بماند.
2-زمانی که می فهمید کودک شما استقلال شخصیتی مناسبی پیدا کرده است.
3-کودکانی که می دانید زمانی که در خانه نیستید می دانند چه کارهایی باید انجام بدهند یا چه کارهایی نباید انجام بدهند.
..
4-زمانی که مطمئن هستید در صورت نبودنتان دسترسی های لازم به خودتان را در اختیارش قرار داده اید مانند شماره تماس.
5- در صورتی که مطمئن هستید مواد خطر آفرین و اشتعال زا در دسترس آن ها نیست.
6- در صورتی که می دانید کودک هیچ تمایل و میلی به تنها ماندن در خانه ندارد ، میل او نیز در تنها گذاشتن امری مهم است.
..
7- در صورتی که می دانید که کودکتان مهارت های اجتماعی و زندگی کردن کافی را ، برای تنها ماندن در خانه را کسب کرده است.
8- در صورتی که مطمئن هستید حس صمیمیت و اعتماد متقابلی بین شما و فرزندتان جهت تنها گذاشتن او در خانه وجود دارد .
9- در صورتی که می دانید کودک شما تا حدی موارد ضروری را می تواند مدیریت کند مانند ورود افراد غریبه و آتش سوزی و …
تمامی موارد بالا را باید با تمرین های لازم و آگاهی دادن ، و در صورت نیاز کمک از روانشناس به کودکان خود آموزش دهیم تا از تنها گذاشتن کودک خود در خانه ، در صورت لزوم اطمینان و امنیت خاطر حاصل کنیم .
امیدواریم با خواندن این مقاله متوجه شده باشید کودکانی که نباید تنها بمانند چه خصوصیاتی دارند. و چگونه رفتاری در قبال آن ها باید داشته باشیم.
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری در facebook
فیس بوک
اشتراک گذاری در twitter
توییتر
اشتراک گذاری در telegram
تلگرام
اشتراک گذاری در whatsapp
واتساپ
اشتراک گذاری در email
ایمیل
