با گسترش علم در دهه های اخیر، انواع مختلف روش های لکنت زبان ابداع شد. اما پایه ی همه ی این روش ها براساس تغییر دادن پیوندهای لکنت زبان بود. در دانشگاهها رشته گفتار درمانی پدید آمد و موضوع لکنت زبان و درمان در زیر مجموعه آن قرار گرفت. اما به تدریج افراد ناآگاه تمامی اعضای بدن را در بروز لکنت موثر دانستند. و اظهار داشتند که:
- علت لکنت زبان در کودکان هنوز مشخص نیست
- هنوز تعریف روشنی از لکنت زبان نداریم
- لکنت زبان یک نوع بیماری است که قابل درمان نیست.
- اطلاعات زیادی درباره لکنت زبان داریم اما هنوز در اول راهیم.
اما تا هنگامی که علت بوجود آمدن لکنت زبان مشخص نشود هر تحقیقی بی ثمر خواد بود و باید گفت آنها در ابتدای یک بیراهه ی دیگر بودند.
هنگامی که گفتار درمانها، به نیازهای درمان جویان، نتوانتستند پاسخ دهند ، لکنت زبان را یک بیماری غیر قابل درمان نامیدند، و حرفه هایی که به این موضوع آگاهی نداشتند، به درمان لکنت زبان پرداختند.
اما تفاوت این روش با روش قبلی این بود که در روشهای قبلی درمانگران از روی ناآگاهی دست به درمان می زدند اما در روش کنونی افراد با سوء نیت و با قصد سودجویی این کار را انجام می داند که در واقعیت درمان هیچ تاثیری نداشت.
این درمانگران افرادی را که بدون لکنت هستند به عنوان فرد دارای لکنت زبان معرفی می کنند و بعد از توصیه روش ها و انجام کارهای بی معنی وانمود می کنند که فرد درمان شده است.
اغلب عطاری ها مدعی این موضوع هستند که داروی گیاهی درمان لکنت زبان را دارند و با تبلیغ گسترده از درمان جویان سوء استفاده می کنند.
برخی ادعا می کنند که با روش هیپنوتیزم می توانند بصورت قطعی لکنت زبان را درمان کنند یا حتی بسیاری از دعانویسان یا فالگیران با چرب زبانی خاص ادعا می کنند که می توانند لکنت زبان را درمان کنند.
همچنین برخی فروش دستگاههای ضد لکنت زبان را تبلیغ می کنند مانند دستگاههای لکنت شکن، دستگاه موزون کننده گفتار، نرم افزار لکنت شکن و …
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.