تعریف ضمیر خودآگاه چیست

تعریف ضمیر خودآگاه چیست ؟

ذهن خودآگاه به بخشی از کنش ها و واکنش های ذهنی ما اشاره دارد که در هر لحظه از آن ها کاملا یا نسبتا آگاه هستیم. این قسمتی از ذهن ما است که مسئول افکار، ادراکات، احساسات و عواطف ما است که می توانیم فعالانه و داوطلبانه توجه خود را به سمت آن معطوف کنیم.

ضمیر خودآگاه همچنین با قادر بودن ما در استدلال کردن، تصمیم گیری و انجام اقدامات بر اساس آگاهی ما از محیط و وضعیت درونی ما کاملا مرتبط و درگیر است. این همان چیزی است که معمولاً وقتی از اصطلاح “ذهن” یا “آگاهی” استفاده می کنیم، در واقع به آن اشاره داریم.

در حالی که ضمیر خودآگاه یک جنبه اساسی از عملکرد ذهنی ما است، تنها بخش کوچکی از فعالیت ذهنی کلی ما است. بسیاری از فرآیندهای ذهنی ما، از جمله فرآیندهای خودکار و ناخودآگاه مانند تنفس، هضم، و پاسخ های انعکاسی، خارج از آگاهی هشیار رخ می دهند.

ضمیر خودآگاه  امکان اندیشیدن، علت و معلول کردن ، تحلیل و برنامه ریزی کردن امور را دارد و به طور کلی از منطق پیروی میکند.

درواقع آگاهی ما همان ضمیر خودآگاه ماست. شناختن اشیا و اماکن و انسانهای دیگر و اعمالی که از اراده کردن ما سرچشمه میگیرند و …. کار این ضمیر است. ما به وسیله این ضمیر ورودی ها یا همان اطلاعات ذهنی را وارد ناخودآگاه می کنیم. این ضمیر در یک لحظه تنها توانایی انجام  یک عمل را دارد اعمال همزمان معمولا قسمی به ناخودآگاه واگذار میشوند ، مثل راندن وسیله ای و همزمان تماشای اطراف .

ما ضمیرخودآگاه مان را به عنوان ذهن یا هوشیاری یا آگاهی یا …. میشناسیم و ما تنها این ضمیر را حس میکنیم ولی بیشتر از کارکردهای ناخودآگاه مثل تنظیم ضربان قلب و تنظیم فشار خون و ترشح هورمون ها و واکنشها و … بهره میبریم .

برخی ویژگی های خودآگاه :

• خودآگاه منطق را اصل می داند و منطق محور می باشد.
• کنشها و واکنشهای ضمیر خودآگاه کاملا ارادی است.
• خودآگاه حافظه ضعیفی دارد و مدت کوتاهی اطلاعات را حفظ می کند.
• خودآگاه ما 8 درصد از مغز ماست.
• خودآگاه از نظر تکامل پس از ناخودآگاه به وجود آمده است.
• در قسمتهای ارتباطی و حرکتی بدن نقش بیشتری دارد.