انواع خال های پوستی

انواع خالهای ملانوسیتی مادرزادی

این نوع خال در هنگام تولد کم رنگ اند و در اندازه ها ی کوچک و متوسط یافت می شوند و سرعت رشد کمتری دارند. خال های مادر زادی که درشت هستند بلافاصله بعد از تولد قابل مشاهده اند و در نواحی تحتانی پشت و ران ها یافت می شوند. این نوع خال ها ممکن است آنقدر بزرگ شوند که تمام اندام را فرابگیرند.

درصد بدخیمی خال های مادرزادی بین 4 تا 6 درصد در تمام عمر فرد است. خال هایی که در اندازه های کوچک و متوسط هستند در دوره بلوغ ممکن است حالت بدخیمی پیدا کنند بنابرین در صورتی که این نوع خال ها رشد غیر طبیعی داشته باشند باید تا سن 10 تا 12 سالگی برداشته شوند. همچنین از آنجایی که خال های درشت بیشتر مستعد بدخیمی هستند و از نظر زیبایی غیرقابل تحمل اند، باید در همان سنین پایین برداشته شوند.

خال هاله دار بیشتر پشت بدن را درگیر می کند و از نوع خال ملانوستیکی است. این نوع خال در دوره بلوغ بیشتر شابع است. برای درمان این نوع خال باید به پزشک مراجعه شود و در صورتی که پزشک در افراد جوان، خوش خیم بودن خال را تایید کرد مشکلی وجود ندارد اما در افراد مسن خال هاله دار بیشتر بصورت ملانوم بدخیم است و باید برداشته شود.

خال دیسپلاستیک از نوع خال های مرکب است و وجود این خال در فرد به عنوان فاکتوری برای ابتلا به ملانوم بدخیم است. این نوع خال ضایعه ای با حاشیه نامنظم و در اندازه ای به قطر بیش از 5 میلی متر بوده و در بالغین جوان بیشتر مشاهده می شود.

در صورتی که در خال دیسپلاستیک تغییری ایجاد شود، باید برداشته شود همچنین این نوع خال ها باید مرتباً تحت پیگیری و نظارت باشند.

خال آبی به دو نوع شایع و سلولی تقسیم می شود و بیشتر نواحی سر و صورت را درگیر می کند و به رنگ آبی و با سطحی صاف و برجسته است.خال آبی کمتر به ملانوم بدخیم تبدیل می شود و اندازه ای به قطر کمتر از یک سانتی متر دارد.

در صورتی که خال آبی از نظر زیبایی برای فرد مشکل ساز باشد می تواند اقدام به برداشتن آن کند که این کار توسط جراحی انجام می شود. باید توجه داشت که در هنگام جراحی،جراح این خال را بصورت عمقی تا زیر چربی بردارد چون در غیر این صورت احتمال دارد دچار عود شود.