تعریف یادگیری و مفهوم آن
یادگیری یکی از عملکرد های مغز و مهمترین پدیده روانی در بین موجودات تکامل یافته است و باعث تمایز انسان از سایر موجودات و همنوعان خود می شود. یادگیری در موفقیت افراد و جوامع مختلف نقش پررنگی دارد و ما به عینه مشاهده میکنیم جوامعی که به یادگیری پرداخته اند پیشرفت کرده اند اما جوامعی که از یادگیری دور بوده اند همواره درگیر جرم و جنایت و … هستند . با توجه به پیچیدگی مغز انسان، تعریف و معانی مختلفی از یادگیری ارائه شده است و تعریف مفهومی آن واقعاً مشکل است. شناخته شده ترین تعریف یادگیری شامل 4 مفهوم اساسی است . تغییر، تغییر پایدار، تغییر رفتار و تجربه است که بصورت “تغییر نسبتا پایدار در رفتار یا توان رفتاری که حاصل تجربه است” تعریف می شود. از مباحث بنیادی علم روانشناسی ، روانشناسی یادگیری است که تحقیقات و پژوهش های زیادی روی آن انجام گرفته و ثابت کرده است کسانی که هوش بالایی دارند سرعت یادگیری آنها به مراتب خیلی بیشتر است.
تعریف یادگیری
تعریف یادگیری چیست؟ یادگیری در روانشناسی به چه معناست؟ فرآیند یادگیری با توجه به اهمیتی که دارد مورد توجه پژوهشگران زیادی بوده است و تا به امروز نظریات و پژوهشهای زیادی ارائه شده که پاسخ خیلی از سوالات را روشن می کند و با اطمینان کامل در مورد اینکه یادگیری چیست؟ و تحت چه شرایطی و چگونه اتفاق می افتد می توان بحث کرد. هلیگارد روانشناس امریکایی برای یادگیری تعریفی که در بالا ذکر شد را ارائه داده است. در این تعریف به 4 نکته اشاره شده است و یادگیری را تغییر نسبتا پایدار در رفتار که بر اثر تجربه در توانایی های بالقوه فرد به وجود می آید ، تعریف کرده است.
ویژگی اصلی یادگیری تغییر در رفتار است. یعنی یادگیری تغییر رفتار را به دنبال دارد و انسان یا هر موجود زنده بعد از کسب یادگیری در رفتار درونی و بیرونی خود تغییر ایجاد می کند. تغییراتی که حاصل یادگیری است در رفتارهای ساده و پیچیده ی انسان مشاهده می شود اما باید این نکته را در نظر داشت که هر تغییری، یادگیری نیست.
تغییراتی یادگیری محسوب می شوند که پایداری داشته باشند. و تغییراتی که بدون پایداری باشند نمی توان به یادگیری نسبت داد. برای نمونه تغییراتی که بعد از مصرف داروهای روانگردان و یا مواد مخدر و … در فرد بوجود می آیند یادگیری محسوب نمی شوند چرا که با رفع اثر مواد و دارو و … تغییرات نیز از بین خواهد رفت و پایدار نخواهد ماند.از عوامل تاثیر گذار در یادگیری، هوش است، تقویت هوش می تواند باعث افزایش یادگیری شود.
یادگیری در روانشناسی
یادگیری در روانشناسی تحت موضوعی تخصصی با نام “روانشناسی یادگیری” بررسی می شود که پایه ی درک و فهم سایر حوزه های روانشناسی است. نظریه های مختلف شامل؛ تداعی گرایی، یادگیری اجتماعی، شناخت گرایی در این حوزه از روانشناسی مطالعه می شوند.
انواع یادگیری
روانشناسان انواع یادگیری را به 4 دسته ی ، خوگیری، شرطی سازی کلاسیک، شرطی سازی عامل و یادگیری پیچیده تقسیم بندی کرده اند. در این بخش هر کدام از انواع یادگیری را بصورت خلاصه شرح می دهیم. یادگیری و هوش رابطه ی مستقیمی باهم دارند.
یادگیری خوگیری یا حساس شدن (habituation)
خوگیری فرآیندی است که فرد در آن نسبت به محیط اش کمتر حساس می شود یعنی ابتدا محرک جدید توجه میکند، که این حالت سوگیری نام دارد ولی بعد از مدتی نسبت به آن بی توجه می شود که این حالت خوگیری نام دارد.به یادگیری خوگیری، یادگیری غیر تداعی گرا یا آثار محرک واحد نیز می گویند برای مثال ابتدا به صدای تیک تیک ساعت واکنش نشان می دهیم (سوگیری) اما بعد از مدتی به صدای ساعت توجهی نمی کنیم (خوگیری).
شرطی سازی از روشهای تغییر در رفتار محسوب می شود که به دو نوع شرطی سازی کلاسیک و وسیله ای تقسیم می شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.